Na een zorgvuldige  voorbereiding van enkele maanden is het vandaag dan zo ver! We vertrekken naar The States voor een roadtrip van vier weken, waar we met een camper het zuidwesten van Amerika gaan verkennen. Na nog een redelijke nacht geslapen te hebben vertrekken we rond vijf uur richting Schiphol waar we eerst de auto achter laten bij een "shuttle parking"-bedrijf.
Een wat chaotische toestand waarbij de administrateur tevens degene is die de auto parkeert en ook de chauffeur is die ons naar de vertrekhal brengt. Maar uiteindelijk zijn we er toch nog redelijk snel. De gebruikelijke procedures bij de bagageafhandeling en dan door de douane. Daar krijg ik te horen dat ik Amerika niet in mag omdat mijn paspoort niet 6 maanden na terugkomst nog geldig is. Ze adviseren een spoedprocedure voor een nieuw paspoort. Daar ik er redelijk van overtuigd ben dat dit niet waar is en dit ook vooraf gecontroleerd heb, hier niet op in gegaan. We checken het nog even bij de marechaussee verderop, waar we ook in eerste instantie dat antwoord krijgen, maar bij verdere navraag blijkt toch dat het alleen geldig hoeft te zijn gedurende je verblijf. Vreemde situatie dat ze dit niet weten! Hoeveel mensen gaan er dagelijks naar Amerika!  Nu op naar de koffie dan maar, wat eerste dollars pinnen en buiten dat Jeroen voor het instappen in het vliegtuig al zijn handbagage nog een keer mag uitstallen zijn er geen verrassingen meer.
We vertrekken op tijd met onze rechtstreekse vlucht met KLM rond tien uur richting San Francisco. Een vlucht van een kleine elf uur, met een tijdsverschil van een negen uur op de plaats van bestemming. Dus we gaan daar landen rond het middag uur.
Na een perfecte vlucht, duurt helaas de procedure bij de paspoort controle erg lang. Mede door een Chinese vlucht voor ons en het feit dat ze van iedereen een iris scan en vingerafdrukken maken staan we meer als een uur in de rij. Enne ik mocht gewoon het land in....!
We lopen richting BART ( metro), kopen een ticket en een half uur later staan we weer bovengronds in een stralend zonnetje bij het keerpunt van de cable car. Na tien minuutjes lopen bereiken we onze hotel voor de komende twee nachten, Union Square Plaza. Veelal vergane glorie maar wel schoon. Veel gelezen over zwervers in dit gebied maar tot dusverre valt het mee.
Na onze bagage gedropt te hebben wandelen we naar het centrale plein, Union Square en kopen bij T-Mobile een telefoonkaart voor gebruik binnen Amerika. We wandelen de route nog wat omhoog waar de cable cars nu vanwege een technische storing verspreid over de route stil staan. We eten een panini, drinken een wijntje en gaan weer terug naar ons hotel.
Het wordt toch wel lastiger om wakker te blijven. In Nederland is het inmiddels diep in de nacht. Om acht uur gaat dan ook echt het licht uit bij ons.

Midden in de nacht om een uur of drie is de slaap al weer een heel eindje over. Toch nog maar blijven liggen tot half zeven.
Voor het ontbijt even schuin de straat over naar Pinecrest. Staan we buiten de kaart te bekijken wordt er op het raam getikt. Niet te geloven,staat er een collega, Inge. Zij aan haar laatste dag van de reis, wij aan het begin. We wisselen kort wat ervaringen uit van hun vakantie voor dat ze op pad gaan naar Alcatraz.
De ontbijt plek is populair. Als we vertrekken staan er buiten veel mensen te wachten. Na wat navragen vinden we de bushalte die ons richting Fishermans Wharf brengt. Bij Bay city bike halen we onze gereserveerde fietsen op voor een dagje fietsen in San Francisco. We treffen het. Het is prachtig zonnig weer.
Na Fishermans Wharf en Pier 39 bezocht te hebben met de zeeleeuwen, beginnen we aan onze fietstocht richting de Golden Gate Bridge. Een mooie route langs de kust. We maken een tussenstop bij het prachtige Palace of Fine Arts. Geleidelijk aan komt de Golden Gate Bridge prachtig in beeld. We maken dan ook diverse tussenstops om dit plaatje te bewonderen en vast te leggen. Bij Fort Point nemen we een koffie pauze voor we klimmend met onze fietsen richting de brug gaan. Op de brug, fietsers aan de linkerkant van de brug, voetgangers aan de andere kant van de brug. Perfect gestroomlijnd met in het midden het voorbij razende autoverkeer. De brug over, dalen we geleidelijk aan af naar Sausolito, een mooi maar wel erg toeristisch stadje waar we na wat gegeten te hebben de ferry terug nemen naar Pier 39.
Tijdens deze overtocht passeren we Alcatraz. Weer aan wal gaan we de klim aan richting Lombard Street, waar de auto's door het smalle straatje al kronkelend naar beneden komen. Wel een flink klimmetje met de fiets.
Na nog een paar uurtjes in het sfeervolle maar wel erg toeristische Fischermans Wharf rond gelopen te hebben leveren we de fietsen in en gaan met de bus weer richting Union Square.
Een perfect dagje met echt een mooie fietstocht! Bij terugkomst eerst snel douchen en op naar een plek om te eten. Wat een enorme porties hier, eigenlijk kun je er bijna met zijn tweeën van eten. Het lukt ons om vandaag tot ruim tien uur in de avond wakker te blijven.
Alles aan de oplader vannacht want de komende twee nachten hebben we geen stroomvoorziening. Morgen de camper ophalen en dan kan het avontuur beginnen.

Al weer wat langer geslapen, tot een uur of vijf. Een vroeg ontbijtje bij Pinecrest en voor zevenen worden we al opgehaald voor onze transfer naar Cruise America. We zijn de eerste op de lijst voor vandaag. Alle procedures verlopen snel en na de nodige uitleg over de camper gaan we op pad. Eerst op de hoek naar de Wallmart voor de eerste grote boodschappen en de aanschaf van een barbecue. Een enorm assortiment maar vers producten hebben ze niet dus daarvoor moeten we later als nog naar een andere supermarkt. Voor nu op pad dan maar, spannend, hoe gaat het rijden in een camper?
Eenmaal San Francisco uit wordt het al snel relaxter. Vandaag staat vooral in het teken van verplaatsen richting Yosemite NP, boodschappen, tanken, camper inrichten. In Mariposa vinden we een grote supermarkt met allerlei vers producten. Zo we kunnen vooruit de komende dagen.
Aan het einde van de middag bereiken we Yosemite NP en besluiten nog een trail te lopen in Mariposa Grove. We bewonderen eeuwen oude sequoia bomen, met een roodbruine vezelachtige en vrijwel onbrandbare bast. Hun stamomtrek is indrukwekkend. Een mooi voorbeeld is de 2700 jaar oude Grilzy Giant, die zijn kruin bij een storm heeft verloren, maar zijn omtrek bedraagt bijna 30 meter.
Het is al bijna zeven uur als we onze overnachtingsplek in het park voor de komende twee nachten bereiken. Wawona campground een prachtige plek midden in de natuur. Helaas wordt het al snel donker en na een snel bereid maaltijdje wordt het ook al snel koud. We zitten hier op behoorlijke hoogte en dat merk je.
Lekker met het wijntje naar binnen dan maar en wat voorbereiden op de dag van morgen.

Een koude nacht, de slaapzakken kwamen goed van pas. Het bed in de camper ligt prima, ook niet onbelangrijk als je er bijna vier weken op moet liggen. Gisteren hadden we al besloten eerst naar Yosemite Valley te rijden, te parkeren en dan een ontbijtje. De parkeerplaatsen lopen snel vol en met een camper is het toch wat anders als met de auto.

Het is weer een stralende dag vandaag dus het warmt al snel op. We brengen een kort bezoekje aan het visitor center en besluiten twee trails te lopen. We starten met de "mist trail" naar de Vernal Fall, een mooie maar ook pittige klim. Deze waterval en de Nevada Fall zijn de enige twee waar nog water te zien is in heel Yosemite. Alles is verder droog, ook de Yosemite waterval, daar is dus ook niets te zien.

Onze tweede wandeling gaat naar Mirror Lake. Hier hetzelfde, geen water te bekennen maar de uitzichten op Half Dome en omliggende kliffen zijn prachtig. Inmiddels is het al weer aardig in de middag en besluiten we terug te gaan naar de camper en wat te eten. We zijn aardig ingebouwd, maar gelukkig komen de dames van de strak tegen ons aan geparkeerde mini net op tijd zodat we niet al te grote halsbrekende toeren hoeven uit te halen om de parkeerplaats af te komen.
We rijden nog naar een paar prachtige uitzichtpunten, o.a. bij Half Dome village, voor een mooie fotostop en gaan geleidelijk aan weer richting Wawona naar onze camping. Wel nog even stoppen bij de Tunnel View, vanochtend met tegenlicht maar nu prachtig. Vanaf dit punt zie je El Captain, Clouds Rest, Half Dome, Sentinel Dome, Cathedral Rocks en in andere seizoenen ook Bridalveil Fall.
Op de camping toch maar even onze gekochte barbecue in elkaar zetten, die wat groter uitvalt dan gedacht maar ook nog het nodige bouwwerk vraagt. Omdat we niet zeker weten of we hier mogen barbecuen, het rooster maar boven het bestaande ingebouwde rooster van de vuurtonnen op het terrein gelegd. Maar het werd uiteindelijk geen succes, dus het vlees maar in de pan. Nu zitten we nog lekker buiten. Inmiddels is het vuurtje en de warmte wel lekker op gang gekomen. Wel water er overheen voor we gaan slapen, camp rules! Yosemite heeft nog maar net de enorme branden in het park achter de rug, waardoor het park weken gesloten is geweest. Vanochtend was het zelfs in de auto op die plekken waar de brand ook behoorlijk gewoed heeft nog goed te ruiken.

Weer een koud nachtje! Na het ontbijt in de camper, brrr... op pad richting Mono Lake, via de Tioga pass en de Tiago road. Wat een schitterende route met wederom stralend weer. Inmense granieten rotsen, verstilde bergmeren en uitgestrekte weides.
Onze eerste stop is bij Olmsted Point. Vanaf hier kun je kilometers ver uitkijken over de granieten toppen van de Siërra Nevada, die hier en daar worden onderbroken door verschillende meertjes. Vanaf dit punt kun je ook de Half Dome zien. We maken een klim naar de top om van deze prachtige uitzichten te kunnen genieten.

Onze volgende stop is bij Tenaya Lake, een groot meer omringd door inmense kale bergen. Verder rijdend passeren we Tuolumne Meadows en nog een paar prachtige meren met op de achtergond besneeuwde bergtoppen.
Bij Lee Vining gaan we rechtsaf en nemen al snel de afslag naar de South Tufas van Mono Lake. Hier bevindt zich de grootste verzameling tufas. Een bijna surrealistisch landschap van  metershoge bizarre kalkvormen ontstaan als gevolg van chemische reacties van het in vroegere tijden hoger staande basische water met uit de bodem opstijgend zoet water. We maken een korte maar prachtige wandeling daar.
De planning was te overnachten bij Mono Lake, maar omdat het nog redelijk vroeg is in de middag besluiten we door te rijden tot Bishop. Een typisch Amerikaans dorpje met een kleinsteedse sfeer. We gokken op een plekje bij J. Diamond Mobile Ranch en hebben geluk. Er is nog een plekje vrij. Wat een heerlijke kneuterig camping, gerund door twee gezellige oudjes.
Naast deze camping zit een van oorsprong Nederlandse bakker met  een uitgebreid assortiment aan brood en gebak. We nemen dan ook een heerlijk appeltaartje.
Bij terugkomst op de camping hebben we inmiddels buren en geloof het of niet maar ze komen ook uit Uden. Laura en Patrick een jong stel. Zij zijn gestart in Los Angeles en gaan voor een rondreis van 6 weken. Effe gezellig gekletst. Zij gaan nog shoppen, wij weer eens onder een heerlijke douche en aansluitend eten bij de overburen een bbq grill restaurant.

Vandaag wordt een lange reisdag van een uur of zes, zeven naar Las Vegas.
Eerst bij de bakker nog lekkere broodjes gescoord voor het ontbijt en verse tonijn sandwiches voor onderweg. Afscheid nemen van onze Udense buren en op pad, kilometers vreten. Onderweg doen we nog boodschappen bij de Walmart, deze keer eentje die wel vers vlees,vis, groente en fruit heeft.
Rond half vier bereiken we het gokparadijs Las Vegas. Onze camping Oasis ligt aan de zuidkant van de stad. Een luxe camping met mooie plaatsen, maar wel alles in de brandende zon. Het is dik in de dertig graden.
Na een heerlijke douche willen we downtown met de Uber, echter dat heeft nogal wat voeten in de aarde omdat de techniek ons in de steek laat. Niet tot nauwelijks bereik met de telefoon. Uiteindelijk lukt het en gaan we eerst maar Fremont Street, het oorspronkelijke centrum van Las Vegas. De overdekte Freemont Street is alleen toegankelijk voor voetgangers en vormt een bruisende plek met straatartiesten in al zijn varianten en DJ optredens.
Op het enorme videoscherm op het plafond worden shows geprojecteerd. We kijken onze ogen uit vooral ook vanwege de extreme, soms bizarre variaties van straatartiesten. Niets is te gek, alles kan. Het gaat er blijkbaar om zien en gezien worden. Het is sfeertje is erg gezellig.

Aansluitend verplaatsen we ons opnieuw met de Uber naar de Strip. We starten bij The Mirage, ervaren er de vulkaanuitbarsting en lopen langzaam verder zuidwaarts tot het Luxor. We passeren de hotels als Treasure Island, Paris hotel compleet met de replica van de Arc de Triomphe, het Louvre en een vijftig meter hoge Eifeltoren. Bij Bellagio genieten we van de fonteinshow. Verder lopend passeren Excalibur, een kasteel met torens, geïnspireerd op het  verhaal van Koning Arthur en de ridders van de ronde tafel. Overal zijn ook gokzalen en dure, exclusieve zaken. Na New York, New York, met het Vrijheidsbeeld en de Empire State Building en Luxor, met de sfinx, obelisk en pyramide nemen we de Uber terug naar onze camping.
We hebben inmiddels ruim vier uur gewandeld en het dynamische Las Vegas kunnen ervaren. We drinken nog een heerlijk wijntje buiten, bij inmiddels aangename temperaturen.

Lekker ontbijtje in het zonnetje en op naar onze volgende bestemming, Zion NP. Het duurt even voor we via de 95 noordwaarts uit de stad zijn. We moeten deze volledig doorkruisen en er is een file, ook vanwege de vele wegwerkzaamheden, een festival dit weekend en we begrepen van een chauffeur gisteren dat ook president Trump voor een conventie in de stad is.
In twee, drie uurtjes rijden we naar Zion. De eerste 100 mijl zijn saai maar na mate we dichter bij Zion komen wordt het landschap steeds mooier. We passeren de grens met Utah en hebben daarmee een tijdsverschil te pakken van een uur. Het is dus meteen een uurtje later. Tegen half twee kunnen we in checken bij onze camping voor de komende twee nachten, Zion Canyon campground. Een werkelijk prachtig plek vlakbij de ingang van het NP.

Even lunchen en op naar het park voor een eerste indruk. In principe is het tien minuutjes lopen naar de ingang maar er stopt ook een free shuttle. Die nemen we dan maar.
In het park stappen we over op de andere shuttle die op een achttal plaatsen stopt. We gaan voor de korte steile trail naar Wheeping Rock. Deze "huilende steen" dankt zijn naam aan het water wat naar beneden stroomt. De rots is begroeid met hangende tuinen.
We bezoeken ook het visitorcentrum en bekijken de film over de geschiedenis van Zion. Hierna gaan we terug naar de camping. Morgen meer!
Lekker weertje voor de barbecue, dus die wordt nu voor het eerst in gebruik genomen.

Heerlijk geslapen. Zo na een weekje zitten we wel in het ritme van hier.
Na het ontbijt weer op pad richting Zion NP. Iedereen heeft vandaag vrij toegang in verband met het feit dat het "national lands day" is. Gratis toegang tot alle Nationale Parken vandaag. Elk jaar de eerste dag van de herfst, 21 september maar omdat het nu weekend is een dagje later.
Onze eerste trail in het park is de Lower Emerald Pool trail. Een werkelijk prachtige wandeling naar de Emerald pool en waterval.
De tweede trail is bij de Temple of Sinawava, waar we een wandeling langs de Virgin River lopen. Deze eindigt op het eind in de Narrows waar we door het water lopen en de kloof steeds smaller wordt. Na dit natte maar mooie avontuur pakken we de shuttle terug met nog enkele mooie stops en korte wandelingen bij Big Bend, The Grotto met prachtige uitzichten op de Virgin Rivier en Angels Landing.
Bij Court of The Patriarchs zien we een verzameling zandstenen rotspartijen. Ze zijn vernoemd naar de Bijbelse Abraham, Isaac en Jacob.
Met een laatste stop bij Canyon Junction zijn we weer aan het begin bij het visitor centrum. Wat een geweldig mooie dag in een fantastisch NP.

Op de terugweg naar de camping eten we een sandwich en vergeten opnieuw dat eentje eigenlijk genoeg is voor twee personen. We hebben nog een paar uurtjes aan het eind van de middag, dus lekker nog even relaxen bij het zwembad en komt ook mijn e- reader voor het eerst deze vakantie uit mijn rugzak.
Later op de avond heerlijk gegeten bij de overburen Spotted Dog café.

Voor het eerst ziet het er bewolkt uit als we wakker worden. Wel lekker temperatuurtje. Afgelopen nacht alle apparatuur opgeladen want de komende drie nachten kamperen we weer in de natuur zonder voorzieningen.
Na het ontbijt gaan we op pad met als eindbestemming Bryce Canyon voor vandaag.
We verlaten Zion NP in oostelijke richting wat betekent dat we met de camper een permit moeten kopen om door de Zion- Mt.Carmel tunnel te kunnen rijden. Als we deze bereiken wordt het verkeer aan de andere kant stil gelegd zodat wij in het midden door de tunnel kunnen rijden. Gaat makkelijk.

De afstand vandaag is niet zo ver, een paar uurtjes rijden. Helaas blijft het bewolkt weer.
We rijden richting Bryce via de Scenic Byway 12, een van de mooiste routes in Amerika. De eerste mooie bezienswaardigheid is de tunnel bij Red Canyon, vlak hier na nemen we de afslag naar Bryce Canyon NP.
Een stop bij het toegangsbord voor een foto en daarna op zoek naar een camping voor de komende nacht in het park. We gaan voor de eerste, vlak bij het visitorcentrum en bij de shuttle bussen, North Campground. Gelukkig is er nog volop plek op dit tijdstip en na een rondje vinden we een mooi plekje. Dertig dollar in een enveloppe in de bus bij de ingang, een reçu in de klem aan de paal bij je plek, en het is geregeld.
Eerst maar even lunchen en dan het park in voor een trail. We gaan voor een combinatie van de Queens Garden trail en de Navajo Loop trail. Globaal van Sunrise Point naar Sunset Point. In het totaal een kleine 5 km eerst sterk dalen en aan het eind een flinke klim.

Een prachtige wandeling waarbij je loopt tussen de tientallen meters hoge rotsmuren en "hodoos", overal zijn mooie doorkijkjes en uitzichten en de kleurenpracht is schitterend. We doen er een drietal uurtjes over. Je blijft kijken als je beneden rondloopt.
Eenmaal weer boven nemen we de shuttle naar het visitorcentrum voor een sanitaire stop en gaan boven langs de rim nog twee uitkijkpunten bezichtigen. Hier zie je het park vanuit een totaal ander perspectief. Het wordt het hoog gelegen Bryce Point en Inspiration Point. Inmiddels komt ook de zon weer wat regelmatiger te voorschijn, wat de kleuren nog meer oplicht. Het gaat het al weer richting het einde van de middag en besluiten terug te gaan naar de camping om de barbecue aan te steken.
Hier doen we dat wat vroeger in de avond, het park ligt op redelijke hoogte, dus het is vroeg koud. De avond met een wijntje dus lekker binnen in de camper.

Na een koude nacht, waar we overigens in de camper niets van merken, al redelijk vroeg op pad.
Eerst nemen we nog de weg door Bryce Canyon NP tot de "Natural Bridge" We hebben op dit vroege tijdstip het park bijna voor ons zelf alleen. Een prachtige boog, helaas tegenlicht, maar toch wel mooi op de plaat vast kunnen leggen. We maken nog wat korte stops bij uitzichtpunten, rijden de route terug richting de uitgang van het park en vervolgen onze weg via de Scenic Byway 12. Wat een prachtige route met een enorme diversiteit aan landschappen, geweldig!

Onderweg hebben we nog een poging gedaan om wat boodschappen te doen maar dat is maar marginaal gelukt. Ook in Torrey waar we bij de Subway de lunch scoren is er geen fatsoenlijke supermarkt te vinden. Een les voor ons om de volgende keer bij een grote supermarkt echt behoorlijk in te slaan.

Aan het einde van de Scenic Byway 12 slaan we rechtsaf richting Capitol Reef NP. Bij het visitorcentrum halen we plattegronden van het park. Nergens hoeven we onze pas te laten zien of entree te betalen.
We rijden de Scenic Route, een one-way door het park. We zien torens,koepels en hoge kliffen in uiteenlopende kleuren. Ook weer een prachtige route. Langs de Scenic Route ligt ook onze camping in het park, Fruita Campground. Prachtig gelegen met als achtergrond het decor van Capitol Reef en midden in een fruitboomgaard.
We vinden ons gereserveerde plekje en genieten eerst nog wat van het zonnetje terwijl de herten vrij over het terrein huppelen. We mogen het fruit, in dit geval appels, vrij plukken in de tuin. Ladder en opvangnet staan klaar. Jeroen aan de slag!

De herten komen af en toe een kijkje nemen en doen zich te goed aan de appels die blijven liggen. Gelukkig hebben we in onze voorraad nog net genoeg vlees voor een barbecue! Het wordt een heerlijk avondje.
We zitten hier weer lager, dus het blijft nog lang aangenaam vertoeven buiten.

We verlaten dit mooie plekje in Capitol Reef en gaan op pad voor het volgende avontuur, Arches NP. In theorie een drie uurtjes rijden maar we zijn nog naarstig op zoek naar wijn en een supermarkt en een tankstation. Vooral de eerste twee gaan nogal wat tijd kosten.
Wijn is in de staat Utah niet vrij verkrijgbaar en we moeten dus op zoek naar een door de staat geoormerkte liquor store. Navraag bij onze eerste supermarkt,waar weer geen vers artikelen te verkrijgen zijn, levert de informatie op dat er in Green River eentje is. Klopt ook en achter glas kunnen we onze keuze maken en het gaat verpakt in een zak de winkel uit.
Bij de afslag naar Canyonlands maken we een koffiestop en bestellen een take away lunch voor later in het park. Ook snel even internetten. In Moab vinden we uiteindelijk een supermarkt met enorm veel verse groenten, vlees e.d. Daar we al dagen op zoek zijn ook maar flink ingekocht voor de komende tijd.
Het is al na tweeën als we het toegangsbord naar Arches NP passeren. In tegenstelling tot de andere parken rijden er in Arches geen shuttle bussen. Er loopt een verharde weg door Arches NP, die toegankelijk is voor auto's en campers.
Onze eerste stop is bij Park Avenue, een wandelpad met aan weerszijden torenhoge rotsmuren. Wanneer we de weg door het park vervolgen gaan we op een gegeven moment, na een stop bij Balanced Rock, rechtsaf naar de Windows Section. Hier vinden we de eerste belangrijke concentratie van bogen en andere vormen.

We gaan de prachtige bogen North Window en South Window, Cove Arch en Double Arch van dichtbij bekijken via goed toegankelijke wandelroutes. We kunnen er geen genoeg van krijgen, werkelijk wat een natuurschoon weer.
Richting onze overnachtingsplek maken we nog een korte wandeling bij het Lower en upper viewpoint van de Delicate Arch. Hebben we toch alvast een eerste aanblik gehad.
Als laatste maken we nog een paar korte stops en wandelingen bij de Sand Dune Arch en de Skyline Arch. Nu moeten we toch echt door naar de camping, gelegen aan het einde van de verharde weg in Arches NP bij Devils Garden, ook de naam van de camping. Weer een geweldig mooie plek. We installeren ons snel, maken een babbel met de parkopzichter en steken de barbecue weer aan.
Op het laatste stukje naar de camping passeerden we een fietsend, naar later blijkt Nederlands stelletje wat bezig was aan de flinke klim richting de camping. Zij hadden geen reservering, maar het lukte toch om via de parkopzichter nog een plekje te krijgen. Alleen betalen met creditcard kan niet en geen contant geld bij je hebben wordt dan toch lastig. Dus Jeroen de 10 dollar maar geleend, worden morgen weer overgemaakt. Alle vertrouwen in.
Indrukwekkend waar deze twee mensen mee bezig waren, fietsend van het uiterste puntje van Alaska naar Patagonië. In totaal trekken ze er 20 maanden voor uit en ze waren inmiddels 4 maanden onderweg.
Na onze barbecue, toen nog lekker in de ondergaande zon,wordt het ook hier weer snel kouder. Weer knus binnen in ons campertje!

Weer een stralende dag! Vanochtend nog even kennis gemaakt met de buurtjes, en jawel een van oorsprong Udense buurvrouw. Effe kletsen maar dan weer snel op pad.
Als eerste gaan we vandaag naar Dead Horse Point State Park. Dit park is geen Nationaal Park, dus niet op de pas, een aparte entree van twintig dollar. Vanuit het visitor center lopen we de vrij makkelijke, met weinig hoogteverschil, east rim trail richting Dead Horse Point. Het mooiste uitzichtpunt van het park, waar je 600 meter boven de Colorado rivier staat, met een schitterend uitzicht over de canyons in het zuidoosten van Utah en de bijzondere vormen van Canyonlands. Echt een mooie plek.

Nadat we opnieuw bij het visitor centrum zijn aangeland verlaten we dit park en rijden door naar Canyonlands NP. Een kleurrijk landschap met ontelbare canyons, tafelbergen en grillige rotsformaties. Twee verharde wegen leiden naar Island in The Sky, het meest populaire en meest toegankelijke gebied. Langs deze verharde wegen liggen meerdere stopplaatsen, met prachtige uitzichten zoals die vanaf Grand Vieuw Point Overlook en Green River Overlook.
Een andere mooie plek is de Mesa Arch, die we na een korte trail bereiken. Voor we het weten is het al weer het einde van de middag en zijn we weer een prachtige ervaring rijker.
Op de camping pikken we nog even de laatste zonnestraaltjes bij het zwembad en genieten we met een barbecue weer van een heerlijke avond buiten. Morgen op naar Monument Valley!

Een niet zo lange reisdag vandaag naar Monument Valley. Voor we Moab verlaten eerst nog even wat vers brood en groenten bij de supermarkt voor alle zekerheid. We rijden de 191 naar het zuiden en bij Blanding nemen we de Scenic route, de 95 en vervolgens de 261/ 316. Dat laatste stukje kent plotseling uit het niets een onverhard stuk van vijf mijl, Moki Dugway.
Later nog eens de kaart bekeken en ja als je goed kijkt zie je de onderbroken weg er op staan, tja! Op zich niet zo erg, maar het blijkt een smalle bergpas te zijn. Terug is geen optie dus we gaan er voor. Als we weer beneden op de verharde weg belanden zien we daar een bord staan not recommended voor rv's. Lekker dan, stond aan de andere zijde niet aangegeven. Maar goed we hebben het gered.
Via Mexican Hat komen we geleidelijk aan in het landschap van Monument Valley. We maken een paar foto stops en besluiten eerst door te rijden naar de camping, Goulding's Campground. Mooi gelegen in dit desolate landschap.
Omdat we niet met de camper de Valley in mogen, maar ook niet kunnen, boeken we een sunset tour die om vijf uur vertrekt. Hebben we nog even tijd om wat te relaxen.

De sunset tour is erg mooi, mede ook door het mooie licht later in de middag. Monument Valley ziet er uit als een eindeloze, desolate woestijn, met hier en daar grote rode zandsteenformaties en tafelbergen.
Het lijkt als of je in een echte Western film terecht gekomen bent. Hoewel het officieel Amerikaans grondgebied is, is de exploitatie in handen van de Indianen.
De bezienswaardigheden in Monument Valley zijn de door erosie gevormde buttes. Een butte is een vrij smalle en hoge rotsformatie  met steile zijden en vaak spitse pilaren. Vanaf het Lookout Point zie je de drie bekendste buttes: de West (left) Mitten, East (right) Mitten en Merick Butte. Van hier uit vervolgen we de Valley Drive over onverharde hobbelige en vooral ook stoffige wegen. We zien o.a Elephant Butte met de Three Sisters, John Ford's Point, Artist's Point waar je een redelijke steile afgrond ziet met daar achter kilometers vlak land waaruit de Mittens en Merrick Butte abrupt oprijzen.
Als we het park weer uitrijden zien we nog een schItterende zonsondergang met een mooie rode gloed. Het is al donker als we weer op de camping terug komen.
Barbecue aan en onderwijl even douchen om al het rode stof af te spoelen. Ook vanavond blijft het weer lekker lang aangenaam buiten.

Het ziet er naar uit dat de komende dagen het weer minder wordt, dus we besluiten vandaag al naar Horseshoe Bend te gaan in plaats van morgen als we richting Grand Canyon rijden. Na een pittige klim en afdaling van een kilometer bereiken we de Horseshoe Bend Overlook waar de Colorado rivier een hoefijzervormige bocht maakt.

Mooi plekje. Helaas zijn we te vroeg om het geheel ook helemaal in de zon te zien.
Richting het kantoor van Antelope Canyon Tours gaan we eerst propaan tanken om te kunnen koken en de koelkast te laten werken de komende dagen als we geen stroom hebben.

We hebben voor Antelope Canyon de prime time tour geboekt om het tijdstip van de dag wat de maximale inval van zonlicht geeft in de canyon. We worden met veertien personen in een pick up over een stoffig en hobbelig weg naar de ingang van de canyon gebracht en gaan onder leiding van een Navajo gids de canyon in. We zijn duidelijk niet de enige, wat een drukte!
Met strikte orders worden we in een snel tempo door de canyon geleid. Gelukkig krijgen we nog wel informatie over wat de mooiste plekken zijn om te fotograferen en hoe we onze camera het beste in kunnen stellen. De hele canyon zit volgepropt met groepen mensen, wat een commerciële uitbuiting, echt niet leuk meer. Helaas is het de enige manier om de Antylope Canyon te bezichtigen. Het is wel prachtig deze fotogenieke canyon maar je voelt je zo opgedreven. Goed, met toch nog wel prachtige plaatjes  komen we weer terug in Page.
Op de parkeerplek krijgen we nog even bezoek van een dronken zwerver die probeert wat geld los te krijgen maar hij laat zich ook gemakkelijk weg sturen. We lunchen in Page en gaan ook even internet op want dat is op de camping bedroevend. Terwijl we daar zitten komt er een fikse bui met veel wind. Daar blijft het bij maar er komt geleidelijk aan wel meer bewolking.
Door de zeer aangename temperatuur en het feit dat het windstil is wordt het nog lekker genieten in de avond. De sterrenhemel zien we helaas niet vanavond.

We hoorden het vannacht wat regenen, maar vanochtend was het droog, wel zwaar bewolkt. Zijn we niet gewend tot op heden.
Na het ontbijt zakken we af naar het zuiden richting de Grand Canyon, om deze vervolgens via de oostelijke ingang binnen te rijden. De Grand Canyon, een enorme kloof, 443 km lang, de breedte varieert van 16 tot 29 km en het diepste punt is maar liefst 1829 meter.

Onze eerste kennismaking wordt het prachtige uitzichtpunt bij Dessert View, bij de oude stenen uitkijktoren. Je ziet hier heel goed hoe weids de kloof is en kijkt neer op de Colorado rivier, die de Grand Canyon in miljoenen jaren heeft uitgesleten. We maken richting bezoekerscentrum en campground diverse stops met ook weer prachtige uitzichten als Moran Point, Lipan Point en Grandview Point.
Omdat het nog steeds aangenaam weer is, ook al is het bewolkt proberen we vandaag zoveel mogelijk te zien. Als we aankomen bij de onze overnachtingsplek voor de komende twee nachten, Mather Campground ,worden we geattendeerd op het enorme slechte weer, veel regen en onweer, wat de komende dagen over het gebied gaat trekken, geen positief bericht dus!
Snel lunchen en vandaag zo veel mogelijk op pad. We nemen de shuttle en slaan alles over wat eventueel ook morgen met slecht weer nog kan. We gaan helemaal westelijk en nemen de westelijke route richting Hermits Rest. We stappen uit bij Maricopa Point en wandelen langs de rim naar Powell Point, Hopi Point en Mohave Point. Daar nemen we de shuttle weer naar Hermits Rest.

Deze westkant geeft weer een heel ander beeld van de canyon dan vanochtend bij Dessert View. We drinken een bakkie koffie en besluiten dan toch maar de shuttle terug te nemen.
Het wordt al aardig donker en dat is het helemaal als we onze camper bereiken om half zeven. En het is tot dusver gelukkig op wat kleine spatjes na droog gebleven. We eten nog lekker buiten, het is windstil en nog niet koud. We wachten af wat ons de nacht gaat brengen.

Eigenlijk nog wel willen blijven op dit mooie plekje, maar we moeten verder.
We maken nog een korte stop bij de Londen Bridge in Lake Havasu City en vervolgen onze weg richting Joshua Tree NP, ons einddoel voor vandaag.
Eindeloze kilometers door de woestijn en dus ook door niemandsland. We gaan het park binnen bij de zuid ingang, dit is de dorre Colorado dessert waar voornamelijk struikgewassen en cactussen groeien. In het noord-westen ligt de hoger gelegen en koelere en nattere Mojave Dessert. Hier staan de de zogenaamde Joshua Trees, waar het park zijn naam aan dankt.

Vroeg uit de veren en op naar Downtown Los Angeles. Als we buiten aan het ontbijt zitten zien we in de verte al grote kolonnes hardlopers de brug passeren. Als snel wordt ons duidelijk dat het vandaag de marathon van Los Angeles is.

We lopen in een kleine twintig minuten naar de metro. Met wat assistentie lukt het ons een pas te kopen en er een one way ticket op te zetten. Wat hebben we ons vergist in de afstanden die we moesten overbruggen om bij onze bestemming Monica Beach uit te komen. Een kleine twee uur hebben we er over gedaan. Deze metro loopt grotendeels over de weg en moet net als al het andere verkeer bij elk stoplicht wachten.
Ook het gebied in Monica Beach is grotendeels afgezet voor het verkeer in verband met de marathon. We lopen de Santa Monica pier op, het eindpunt ook van de route 66. Het strand van Santa Monica Beach wordt vaak gebruikt voor filmopnames, een voorbeeld daarvan is de serie Baywatch. Op de pier is een klein amusementspark.

Hierna willen we toch kijken hoe we op de hop on- hop off bus kunnen komen. In verband met de marathon zijn er wijzigingen in de routes. Na wat navraag bij agenten vinden we het kantoortje. We besluiten de gele en rode route te doen of te wel Beverly Hills en Hollywood. De tour is erg gefocust op beroemde filmsterren, zangers, waar ze gewoond hebben, bij welke filmstudio ze gewerkt hebben, waar ze overleden zijn etc etc. Veel beton, glas, exclusieve winkelstraten en niet tot nauwelijks mooie historische gebouwen. De hoge palmbomen door heel de stad geven het nog wat allure.
Een welkome afwisseling is wel Hollywood met zijn Walk of Fame, een lange rij met circa 2500 sterren die beroemdheden uit de entertainmentindustrie eren. Een enorme bloemenweelde bij de ster van de afgelopen week overleden Charles Aznavour. De negen grote witte letters van de Hollywood sign op Mount Lee zien we uiteindelijk het beste vanuit het Hollywood en Highland Center.

We nemen de bus terug naar ons startpunt en gaan vandaar uit als laatste nog naar Venice Beach en doen daar de Ocean Front Walk. Een gezellige drukte met een doorsnee van alle bevolkingsgroepen in deze stad. Veel muziek, eigen gemaakte creaties, kleurrijke gebouwen, gezellige terrasjes. Erg leuk om door heen te wandelen.
Het is al na zessen als we met de Uber weer richting de camping gaan. Ook deze rit is nog ruim een half uur.
Eten, douchen, foto's selecteren, route voor morgen bekijken. Kortom een druk programma deze avond, maar we zitten gezellig met een wijntje buiten!

Vandaag een lange reisdag. We willen al een gedeelte van de Highway 1 langs de kust rijden vandaag.
Maar eerst maar weer eens die stad uit zien te komen. Maandagochtend, wel Columbusday, maar zo te zien hebben niet zo heel veel  mensen vrij! Het kost ons een kleine twee uur om bij Santa Monica via de snelweg op de Highway 1 te komen.
De eerste uren is het vooral weer kilometers vreten. Bij Pismo Beach genieten we van onze lunch, versgebakken stokbrood, net gekocht bij een plaatselijke bakker. Pismo Beach heeft een prachtig zandstrand.

We vervolgen onze weg via de 1 en maken een korte stop bij Hearst Castle, maar besluiten de tour met de bus omhoog niet meer te doen. Gaat al gauw een paar uur kosten en het is inmiddels al vier uur.
We maken nog wel een stop bij Piedras Blancas, waar het strand vol ligt met zeeolifanten, zeeleeuwen. We maken hier een korte wandeling. Imposante beesten, die vooral liggen.

Tegen de avond komen we aan op al weer een prachtige natuur camping, Kirk Campground, pal aan zee. We genieten van een mooie zonsondergang, waarna het al snel frisser wordt en ook wat vochtig. Deze avond dus op tijd in de camper.

Een schuin nachtje en wel veroorzaakt door de stand van de camper deze nacht!
We ontbijten lekker buiten in het gezelschap van konijntjes, squirrels en kleurrijke vogels. Helaas is het behoorlijk bewolkt!
Na nog een korte wandeling over de mooie camping besluiten we onze route noordwaarts te vervolgen op de Highway 1. We maken nog een koffiestop en heel geleidelijk aan wordt het mooi zonnig. Wel fijn met zo'n prachtige route langs de kust.

Onze eerste stop maken we bij Julia Pfeiffer Burns State Park. Het park zelf is niet zo heel groot, maar het uitzicht op de felblauwe baai en de waterval die uitkomt op het strand is erg mooi.
Bij Garrapata State Park maken we en wandeling op het strand. Vooral de vegatie van zeer kleurrijke vetplanten in de ze regio is prachtig.

Verder noordwaarts komen we bij het idyllische Point Lobos State Natural Reserve. Hier lopen we een gedeelte van de North Shore trail. Snel wat lunchen hierna. Eigenlijk komen we nog volop tijd te kort om alle mooie plekken te zien.
Op naar de panoramische route, de 17-Mile Drive bij Carmel en Monterey. Ook weer een prachtige route met woeste kusten, stille baaien,witte zandstranden en luxueuze buitenverblijven. In de zee spartelen zeehonden, zeeleeuwen en zeeotters. Uiteraard maken we ook een stop bij de Lone Cypress, het icoon van Highway 1.
Inmiddels is het al een eind in de middag en we hebben nog een anderhalf uur te gaan richting onze overnachtingsplek, Costanoa in Santa Cruz Noord. Het is dan ook al bijna donker als we hier aankomen. Niet erg we hebben een topdag gehad op onze laatste volledige reisdag van de vakantie.

In de nacht wat regen gehad maar vanochtend weer een voorzichtig zonnetje.
Na het ontbijt  koffers pakken en de camper schoonmaken. We hebben de tijd want uiterlijk vanmiddag om drie uur moeten we de camper inleveren. We kletsen nog wat met onze Amsterdamse buurman en laten nog wat spulletjes bij hem achter, voor ook zijn laatste dagen hier met zijn gezin.
Tegen half twaalf zijn we dan zover en rijden we nog een mooie route langs de kust richting San Francisco naar het verhuurbedrijf. Nog even aftanken, een flesje wijn voor vanavond bij de Wallmart en dan zijn we toch echt bij Cruise America waar we ons "huisje" van de afgelopen weken achter moeten laten. 3085 mijl op de teller of te wel een kleine 5000km.
De check bij aflevering stelt niet veel voor. Een globale ronde rond de camper en een snelle blik in de camper. Vuil linnengoed mag gewoon in de camper blijven liggen. We worden met de taxi naar ons hotel bij de luchthaven gebracht, Red Roof Plus. Daar blijken we niet voor te komen in de reserveringen. Uiteindelijk wordt duidelijk dat de reservering op Jeroen zijn naam staat en niet op de mijne zoals op de voucher staat. Na tien minuten is onze kamer klaar en hebben we na weken weer de luxe van een hotel kamer, ook wel weer eens lekker. Inchecken voor de vlucht van morgen en nog een paar uurtjes lekker relaxen.
We eten de Aziatische keuken bij Leann's café,om de hoek, echt lekker! We kunnen gewoon een volledige nacht slapen. Morgen vliegen we pas om twee uur.

Heerlijk geslapen. Alle tijd om rustig te douchen en te ontbijten. Om half elf gaan we met een luxe shuttle richting luchthaven. Zoveel tijd als de procedures bij aankomst in beslag namen, zo snel gaat het nu. Niet te geloven, handbagage gaat globaal door de scan, geen paspoortcontrole. Het land uit is appeltje, eitje.
We vertrekken op tijd voor een vlucht van negen en een half uur naar Amsterdam. Helaas pal achter ons een voortdurend huilend kind, niet fijn !

Met voor de rest een rustige vlucht landen we tegen negenen in de ochtend op de luchthaven van Schiphol. De bagageafhandeling neemt om onduidelijke redenen behoorlijk wat tijd in beslag, meer dan een uur. Maar uiteindelijk kunnen we onze shuttle gaan zoeken om ons naar onze auto te brengen. Ook dat kost wat extra tijd omdat we zelf als tijd van ophalen een paar uren later hebben aangegeven. Ook dit wordt opgelost en uiteindelijk toeren we met een heerlijk zonnetje met zomerse temperaturen richting huis. Een geweldig toetje na onze reis.
We krijgen nog temperaturen het komende weekend die gaan oplopen tot 28 graden en dat half oktober! Net na de middag zijn we na een kleine vier weken weer terug op ons eigen honk en kijken we terug op een geweldig mooie reis.